ၿဂိဳဟ္ေလးေတြ ဘယ္လိုသြား

ၿဂိဳဟ္ေတြ ဒီေန႔ဘယ္မွာေန . .

Thursday, July 19, 2012

ဆရာ ဘိုးေတာ္ ေက်ာ္ျမသန္းႏွင့္ ဟိန္းဆက္



ဆရာေက်ာ္ျမသန္း၊ ဘိုးေတာ္ကင္း၊
ဘိုးေတာ္ကင္း၊ ကႏၷားစီးေမာင္ေမာင္လတ္
ဆရာေက်ာ္ျမသန္း၊ သမၼတ
သမၼတ၊ ဆရာေက်ာ္ျမသန္း
 . . . . . . . .   . . . . . . . . .
ဆရာေက်ာ္ျမသန္း . . .     . . . ။

            တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ခြဲျခားမရေသာ အမည္နာမမ်ား၊ အသိအာရံုႏွင့္ သညာသိ ခႏၶာမွာ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ေနရာယူလႊမ္းမိုးထားခဲ့ေသာ အမည္နာမမ်ား၊ ထိုအမည္နာမမ်ားက မိမိႏွင့္အတူ အျခားစာဖတ္ပရိသတ္ထုႀကီးကိုပါ လႊမ္းမိုးထားဖူးသည္။ ဘာ့ေၾကာင့္ လႊမ္းမိုးထားႏိုင္ခဲ့ပါသလဲ။
            ဆရာ့အေၾကာင္းမေျပာခင္ မိမိအေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာခ်င္သည္။ ေျပာခြင့္ျပဳပါ။ ၁၀ ႏွစ္ ၁၁ႏွစ္ ၀န္းက်င္ကတည္းက ဘိုးေတာ္ေပါင္းစံု၊ ဆရာေပါင္းစံု၊ ဆရာေတာ္မ်ိဳးစံု ေတြ႕ဖူး၊ ႀကံဳဖူး၊ ဆံုးဖူး ဖူးသည္။ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္မ်ား ႀကံဳဆံုခဲ့ဖူးသည္။ ယုတ္စြအဆံုး ရေသ့ႀကီးက်ိကုန္းကဲ့သို႔ေသာ ေျမေလွ်ာက္ ဂႏၶရီခရီးသည္ ၀ိဇၹာဆိုသူမ်ားပင္ ႀကံဳဆံုဖူး၏။ လူကိုယ္တိုင္ ႀကံဳဆံုဖူးသလို ဗိုလ္တာရာ(ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္)၏ ကတိသစၥာ အစျပဳေသာ ဂမၻီရစာေပမ်ား ဖတ္ရႈျဖစ္ခဲ့ျပန္သည္။ ၁၀ ႏွစ္၀န္းက်င္မွ် ဂမၻီရ ဘာသာရပ္ႀကီးက လႊမ္းမိုးခဲ့သည္ဟု သံုးသပ္မိသည္။ ထို ၁၀ ႏွစ္၀န္းက်င္ အတြင္းထဲမွာပင္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ စာအုပ္က ဘိုးေတာ္ကင္း။
            ဆရာေက်ာ္ျမသန္း၏ အျခားစာအုပ္မ်ားကို သိပ္အာရံုမေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘိုးေတာ္ကင္းမွစ၍ စူးစူးစိုက္စိုက္ ဖတ္မိလာခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဘိုးေတာ္ကိစၥ၊ နတ္ကိစၥ၊ ေဗဒင္ဆရာကိစၥမ်ား . . . ။
            ဆရာက ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ကို ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္အရ ေတာက္ေလွ်ာက္ေရးဖြဲ႕ေလ့မရွိ။ ဆရာအသိ၊ ဆရာ့အေတြးအေခၚကို ဆရာကိုယ္တိုင္ ၀င္၍ ေျပာျပသြားသည္။ ညႊန္ျပသြားသည္။ ဆရာ့ အာေဘာ္မ်ားကို ဇာတ္ေဆာင္အား သိပ္ၿပီး ေျပာခိုင္းေလ့မရွိ။ ဆရာကပဲ ေျပာေလ့ရွိသည္။
            ဆရာ့၀တၳဳမ်ားကို ဖတ္ရဖန္မ်ားေသာအခါ ဆရာသည္ ေလာကီကိစၥမ်ားကို စနစ္တက် သိရွိသူ၊ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ကို ဆရာကဲ့သို႔ သိရွိေစလိုသူဟု နားလည္မိခဲ့သည္။ “အမွန္သိမွ အသိမွန္မယ္၊ အသိမွန္မွ အမွန္သိမယ္” ဟူေသာ ေစတနာသည္ ေပၚလြင္လွသည္။
            စာနယ္ဇင္းသမားတစ္ေယာက္၏ တာ၀န္က ဘာမ်ားပါလဲ။ ထုိတာ၀န္းမ်ားထဲမွာ စာဖတ္သူေတြ “အမွန္သိမွ အသိမွန္မယ္၊ အသိမွန္မွ အမွန္သိမယ္” ဟူေသာ ေစတနာေတြ မလြဲမေသြ ပါ၀င္သည္ဟု ထစ္ထစ္ခ် ယံုၾကည္သည္။
           
ကိစၥတစ္ရပ္၊
            ျဖစ္ရပ္တစ္ခု
            ေလာကတစ္လႊာ . . .။
            အရာရာအေပၚမွာ စာဖတ္သူေတြ အမွန္သိ အသိမွန္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ျခင္းသည္ စာနယ္ဇင္း၏ တာ၀န္တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ဒါဆို ဆရာေက်ာ္ျမသန္း၏ ေစတနာႏွင့္ စာနယ္ဇင္း၏ တာ၀န္ဦးတည္ခ်က္ မတူဘူးလား။ အထူးသျဖင့္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစသည့္ ဂမၻီရ၊ ေလာကီနယ္ပယ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အမွန္သိေရး အသိမွန္ေရးအတြက္ ဆရာေက်ာ္ျမသန္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီဟု ယူဆမိပါသျဖင့္ . . . .

ဆရာ့အေနနဲ႔ ေဗဒင္၊ လကၡဏာ၊ ယၾတာ အစရွိတဲ့ ပညာရပ္ (ပညာစစ္ ပညာမွန္) ေတြကို ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိပါသလား။ လက္ခံမႈေရာ ရွိပါသလား။ ဘာေၾကာင့္ ယံုၾကည္တာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ လက္ခံတာလဲ။
            ယံုၾကည္မႈ အျပည့္အ၀ရွိပါတယ္။ ပညာရပ္အေကာင္းကိုလည္း လက္ခံပါတယ္။ ျမန္မာ့မ်ိဳးႏြယ္ အစဥ္အဆက္ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ကတည္းက ရွိခဲ့ေသာ ပညာရပ္ျဖစ္၍ ယုတၱိယုတၱခိုင္လို႔ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ က်မ္းရင္းမ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္လက္ခံတာပါ။ ပညာရွင္နဲ႔ ဆရာကိုေတာ့ ခြဲျခားရမယ္ထင္ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္မွာ ပညာရွင္ထက္ ဆရာမ်ားေနတယ္လို႔ ဆိုပါရေစလား . . .။

အဲဒီပညာရပ္ေတြရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ဘယ္လိုအေနထားမ်ိဳးဆိုရင္ ပိုၿပီး တန္ဖိုးႀကီးမားႏိုင္ပါသလဲ။ ပညာရပ္အစစ္အမွန္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ပညာရပ္ေပၚ တည္တည္သလား၊ လူအေပၚမူတည္သလား။
            ေလာကီပညာရပ္မ်ားရဲ႕ တန္းဖိုးဟာ ပညာစစ္ ပညာမွန္ဘက္သို႔ ေဇာင္းေပးမႈကို ဦးတည္ခ်က္ထားရင္ ပိုၿပီး တန္ဖိုးႀကီးမားပါလိမ့္မယ္။ အေပၚယံ အေဟာအေျပာဘက္သို႔ ေဇာင္းေပးရင္ တန္ဖိုးေလ်ာ့သြားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ သိပၸံေခတ္အားၿပိဳင္မႈမွာ ပညာစစ္ ပညာမွန္ႏွင့္သာ အားၿပိဳင္မႈ ျပဳႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ လူထက္ ပညာရပ္ေပၚမွာသာ တည္ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္မွာ ေၾကျငာဟိတ္ဟန္ထည္၀င့္မႈနဲ႔ လူအေပၚတင္ေနတာကို ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အဓိကဟာ ပညာပါ။ သာမညဟာ လူပါ။

“ဘိုးေတာ္ေခတ္”ဟာ ဆရာ “ဘိုးေတာ္ကင္း”ေရးတဲ့ ၁၉၇၅-၇၆ နဲ႔သည္ဘက္ကာလေတြမွာ ပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႔လာတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီအရင္က မက်ယ္ျပန္႔ဘဲ အဲဒီကာလက်မွ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔လာတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲဆရာ။ ဆရာ့အယူအဆေပါ့။
            ဘိုးေတာ္ေခတ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ ဘိုးေတာ္ကင္းေရးၿပီး က်ယ္ျပန္႔လာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စာအုပ္ေၾကာင့္မ်ားလားလို႔ ယေန႔အထိ သံသယရွိေနဆဲပါ။ ခုတ္ရာတစ္ျခား၊ ရွရာတစ္ျခားမ်ား ျဖစ္သြားေလသလားလို႔။ လူသိမ်ားေအာင္ သူတို႔အေၾကာင္း ေၾကျငာေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားေလသလားလို႔။ ဒါေပမယ့္ ဘိုးေတာ္ေခတ္ဟာ က်ဆံုးသည့္ဘက္သို႔ ဦးတည္ေနပါၿပီ။ အတုဟာ ခဏသာခံပါတယ္။

ဘိုးေတာ္မယ္ေတာ္ေတြ က်ယ္ျပန္႔လာသလို ေလာကီျဖစ္ရပ္ဆန္း၊ ထူးျခားတဲ့သစ္ပင္၊ အျမဳေတ၊ မိုးႀကိဳးသြား . . . စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း က်ယ္ျပန္႔လာပါတယ္။ ဒါ စာနယ္ဇင္းဆိုတဲ့ Media ေတြေၾကာင့္လား။
            ထူးျခား ဆန္းက်ယ္တဲ့ အေၾကာင္း ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကစံု လူေတြစိတ္၀င္တစား လက္ခံလာျခင္းဟာ အေၾကာင္းျဖစ္ရပ္ေတြ ထူးျခားဆန္းက်ယ္ေသာေၾကာင့္လို႔ မထင္ဘူး။ မထူးျခား မဆန္းက်ယ္တာေတြကို လူေတြစိတ္၀င္စားလာျခင္းဟာ စာနယ္ဇင္း Media မ်ားေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါတယ္။

အဲဒီ ေလာကီျဖစ္ရပ္ဆန္း၊ ထူးျခားတဲ့ အရာ၀တၳဳေတြက လူေတြကို အက်ိဳးျပဳႏိုင္ပါသလား။ အဲဒါကို ေဖာ္ျပတဲ့ Media ေတြကေရာ အက်ိဳးျပဳႏိုင္ပါသလား။
            ေလာကီျဖစ္ရပ္ဆန္း ထူးျခားတဲ့ အရာ၀တၳဳေတြက လူေတြကို အက်ိဳးမျပဳႏိုင္ပါ။ တဒဂၤဟန္ စိတ္၀င္စားမႈျဖစ္ ေစမည္တာပါ၊ ၾကြက္ကို ဆင္ျဖစ္ေအာင္ ခ်ဲ႕ထြင္ေပးတဲ့ စာနယ္ဇင္း၊ Media မ်ားကိုေတာ့ အက်ိဳးျပဳလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြက လူၿဗိန္းႀကိဳက္မို႔ ပိုေရာင္းရမယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္းကို အက်ိဳးျပဳတာေပါ့။

ဆရာက ေလာကီ၀ိဇၹာ အစစ္အမွန္ေတြရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္ေနာ္။
            ယံုၾကည္ပါတယ္။

ဒါဆို အဲဒီေလာကီ၀ိဇၹာ အစစ္အမွန္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူေတြၾကားထဲမွာ ရွိႏိုင္ပါ့မလား။ လူေတြျဖစ္ခ်င္ရာ ဆႏၵ အသီးသီးကို ျဖည့္စြမ္းေပးေလ့ ရွိပါသလား။
            ေလာကီ၀ိဇၹာ အစစ္အမွန္ေတြဟာ လူေတြၾကားထဲမွာ မရွိႏိုင္ပါ။ လူေတြ ျဖစ္ခ်င္ရာဆႏၵေတြကိုလည္း မျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ပါဘူး။

တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ မူလက အက်င့္စခန္းမွန္ကန္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း အတုအေယာင္သဖြယ္ လမ္းမွားသြားတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ သူ႔ေဖာက္ျပန္မႈေၾကာင့္လား။ လူေတြရဲ႕ ဖ်က္စီးမႈေၾကာင့္လား။
            မူလအမွန္၊ ေနာက္မမွန္တာက လူ႔သဘာ၀ နိယာမအတိုင္း ကိုယ္တိုင္ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သဘာ၀ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ တပည့္တပန္းမ်ားရဲ႕ ေျမွာက္ပင့္မႈအေပၚ သာယာေသာေၾကာင့္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
            ဒါကလည္း လူ႔သဘာ၀ေပါ့။

Media ေတြမွာ ေဖာ္ျပေလ့ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ထူးေတြကို ဆရာ စိတ္ခ်ပါသလား။ လူေတြကိုေရာ စိတ္ခ်ပါသလား။
            ပုဂိၢဳလ္ထူးဟု ဆိုသူေတြကို လံုး၀စိတ္မခ်။ မယံုၾကည္ပါ။ လူေတြကိုလည္း စိတ္မခ်ပါနဲ႔။ မယံုၾကည္ပါနဲ႔လို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ အရွိအမွန္ဆို ဟုတ္၊ မဟုတ္ကို အသိအမွန္ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ေပတံျဖင့္ တိုင္းၾကည့္ပါလို႔ ေလးေလးနက္နက္ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။

ေဗဒင္ဆရာ၊ လကၡဏာဆရာ၊ နတ္ကေတာ္၊ အၾကားအျမင္၊ ဘိုးေတာ္၊ မယ္ေတာ္ ဆိုတိုင္း “သံသယ”အျမင္နဲ႔ ၾကည့္သင့္ပါသလား။
            “သံသယ” အျမင္မ်ားေလ မမွားေလလို႔ ဆိုပါရေစ။

လူေတြကို အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း ေျပာရဲတဲ့သတၱိ ဘယ္လိုေမြးေပးရင္ ျဖစ္ႏိုင္မလဲဆရာ (ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ သတိၱက ဒီလိုပါဆရာ၊ ဥပမာ . . . ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ ေဟာခ်က္ကို မွားရင္မွားတယ္လို႔ ေျပာရဲတဲ့ သတိၱမ်ိဳးပါ။ ဘိုးေတာ္အတုေယာင္ေတြနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ၿပီး ေျပာရရင္ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ နတ္၀တ္ပုဆိုး သာဓကလိုေပါ့။ အေမႊးတိုင္က အေငြ႕ထြက္လာပံုကိုၾကည့္၊ ဘိုးေတာ္ ေအာင္မင္းေခါင္ပံု ေပၚေနတယ္ ျမင္လား (မျမင္ရင္ အရွက္ကြဲေတာ့မွာ) ဒီေတာ့ မျမင္လဲ ျမင္တယ္ ေျပာရတာေပါ့။ အမွန္ေျပာရဲတဲ့ သတၱိမရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက အဲဒီသတၱိမ်ိဳး)
            ေဗဒင္၊ နတ္ကေတာ္၊ ဘိုးေတာ္ေတြထံသို႔ သြားကတည္းက မိမိမွာ အားနည္းခ်က္ အခံရွိထားၿပီမို႔ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း မဟုတ္တာကို မဟုတ္တဲ့အတိုင္း ေျပာဆိုတဲ့ သတၱိမ်ိဳး မရွိႏိုင္ပါ။

ဆရာ့ဘ၀ ဆရာ့အေတြ႕အႀကံဳမွာ ပရေလာကပုဂိၢဳလ္ (သိုက္၊ ရုကၡစိုးစသည္) တစ္ဦးဦးရဲ႕ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ိဳး ရွိခဲ့ဖူးပါသလား။ ရွိရင္ အဲဒီအေတြ႕အႀကံဳကို ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္။
            ပရေလာကရဲ႕ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ိဳးမရွိပါ။ အေလးအနက္လည္း မထားပါ။ ေကာင္းမႈျပဳၿပီးတိုင္း အမွ်အတန္းေပးေ၀သင့္သည္ ဟူေသာ သေဘာထားကို လက္ခံပါတယ္။ ကို္ယ္ေတြ႕ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါကိုေတာ့ အလ်င္းသင့္လွ်င္ သီးျခားေရးပါဦးမယ္။

ဒါဆို ဆရာ့အေနနဲ႔ ပရေလာကရဲ႕ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈကို ယံုၾကည္တယ္ေပါ့။
            ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈကို မယံုၾကည္ပါ။ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္စြမ္း ရွိတယ္လို႔လည္း မထင္ပါ။

ပရေလာကရဲ႕ အကူအညီေတြအေပၚ ယံုသင့္ မယံုသင့္ ဘယ္လိုေ၀ဖန္ပိုင္းျခား စမ္းသပ္မလဲဆရာ။
            အေၾကာင္းခ်င္းရာ အေျခခံကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေတြးၿပီးမွ ေျဖဆိုသင့္သည့္ ေမးခြန္းမို႔ အတိုျခံဳ၍ ေျဖဆိုရန္မသင့္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။

လူေတြ ေဗဒင္၊ လကၡဏာ ေမးသင့္ပါသလား။ ဘယ္လိုအခါမ်ိဳးမွာ ေမးသင့္သလဲ။ ဘယ္လို ဆရာမ်ိဳး ေမးသင့္သလဲ။ အႀကံေပးပါဦးဆရာ။
            ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္သာလွ်င္ အသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ေဗဒင္ လကၡဏာဟာ အရွိပညာကို အေျခခံ၍ တြက္ခ်က္ၾကည့္ျမင္ေဟာေျပာတဲ့ ပညာရပ္ျဖစ္လို႔ ေမးသင့္ပါတယ္။ စိတ္အစာကို ျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္တဲ့ သေဘာ သက္၀င္တာေၾကာင့္ ေမးသင့္တယ္လို႔ ေျပာရတာပါ။ မိမိရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ေသာ ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၀ိုးတ၀ါး၊ ဇေ၀ဇ၀ါ၍ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေမးသင့္ပါတယ္။ လက္ဆန္းေဗဒင္ပညာထက္ နကၡတ္ေဗဒင္ပညာ တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ဆရာမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ လြယ္ကူ သြက္လက္မႈနဲ႔ ခက္ခဲနက္နဲမႈကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာစိတ္အ၀င္စားဆံုး ေလာကီပညာရပ္တစ္ခုခု (ေဗဒင္၊ လကၡဏာ၊ ဂဏန္းေဗဒင္၊ တားေရာ့ စသည့္) ဘာ့ေၾကာင့္ စိတ္၀င္စားတာလဲဆရာ။
            နကၡတ္ေဗဒင္ပညာကို စိတ္၀င္စားပါတယ္။ လူၿဗိန္းအႀကိဳက္ ေဟာေပးသလို ေဟာလို႔မရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ပါေလ့ရွိတဲ့ ေဟာစာတမ္းေတြအေပၚ ဆရာဘယ္လို သေဘာထားပါသလဲ။
ေယဘူယ် ေဟာစာတမ္းျဖစ္လို႔ ေယဘူယ်လို႔ဘဲ သေဘာထားသင့္တယ္လို႔ပဲ ဆရာယူဆပါတယ္။

အေဆာင္ လက္ဖြဲ႕ေတြအေပၚထားတဲ့ ဆရာ့သေဘာထား၊ ဆရာ့အျမင္ . . .။
            ဗုဒၶ၏ ရတနာသံုးပါးအေဆာင္မွလြဲလို႔ အျခား ေဆာင္စရာ အေဆာင္မရွိဘူးလို႔ ဆိုပါရေစ။ အဲဒီ ယံုၾကည္ခ်က္ အတိုင္းလည္း စြဲၿမဲစြာ ယံုၾကည္တဲ့အေလ်ာက္ ယေန႔ထိ အျမတ္ဆံုးအေဆာင္အျဖစ္ ေဆာင္ထားရတယ္။

ေထရ၀ါရဗုဒၶ၀ါဒမွာ မပါတဲ့ ဂါထာမႏၱာန္ေတြအေပၚ ဆရာ့သေဘာထား။
            ေထရ၀ါဒ၊ ဗုဒၶ၀ါဒမ်ားမပါတဲ့ ဂါထာ မႏၱန္မ်ားကို စိတ္မ၀င္စားပါ။ အႏၱရာယ္ကင္း ရြတ္ဖတ္ရမည့္ ဂါထာ (၉)မ်ိဳး၊ က်က္သေရရွိရန္ ရြတ္ဖတ္ရမည့္ ဂါထား(၄)မ်ိဳး၊ အက်ိဳးေပး ျဖစ္ထြန္းေစမယ့္ သုတ္ (၁၁)သုတ္ကိုသာ စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ဓမၼစၾကၤာပါဠိေတာ္၊ ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္၊ ဓရဏသုတ္၊ ပရိမိတၱဇလသုတ္၊ အဘိဏွသုတ္၊ ေဇာဇၥ်င္ဂၤသုတ္၊ ေမတၱာသုတ္မ်ား ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ရြတ္ဖတ္လာတာ ၁၅ႏွစ္ ေက်ာ္ကာလတိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ အက်ိဳးကေတာ့ ယေန႔အထိ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပ၍ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ေနထိုင္ရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။

“ဘိုးေတာ္ကင္း”၊ “ကနားစီးေမာင္ေမာင္လတ္”၊ “ေဟာသမွ် ေျပာသမွ် အေဟာ၀က” စတဲ့ ၀တၱဳတိုေတြ ေရးဖို႔အတြက္ ဆရာဘယ္လို အတိုင္းအတာေတြအထိ ေလ့လာခဲ့ရပါသလဲ။ အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခ်ိဳ႕ ေျပာျပပါဦးဆရာ။
            မဟိဒၶိဂိုဏ္းႀကီး တစ္ဂိုဏ္းတြင္ ဆရာအျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္၊ ကိုယ္တိုင္ ဘိုးေတာ္အျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကိုယ္ေတြ႕ အေတြ႕အႀကံဳကို အေျခခံၿပီး ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားနဲ႔ ေပါင္းစပ္လို႔ ဘိုးေတာ္ကင္းကို ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးေစာဦးေၾကာင့္ စြန္းလြန္းရိပ္သာသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ အရိွအမွန္ကို အသိဥာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဘိုးေတာ္ဘ၀ တစ္ျဖစ္လဲခဲ့ပါတယ္။ နတ္အေၾကာင္းကေတာ့ နတ္ပြဲေတြ ေလ့လာၿပီး စာအရွိႏွင့္ ကိုယ္ေတြ႕အသိမ်ားကို ဆက္စပ္ၿပီး ေရးဖြဲ႕ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကနားစီး ေမာင္ေမာင္လတ္ထဲမွာ နတ္ကေတာ္ေတြရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ (မီးစားျပတာ၊ အသားစိမ္းစားျပတာ၊ စတဲ့ . . )ေတြကို ဆရာက စားေပါက္ပိတ္မွာစိုးလို႔ ဆိုၿပီး ထိန္ခ်န္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္သေဘာေျပာရရင္ သိပ္ဘ၀င္မက်ဘူးဆရာ။ သူတို႔ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြ လူေတြသိမွ နတ္ကေတာ္ကို အယံုအၾကည္ကင္းမွာ၊ အဲဒီအခ်က္ ေဆြးေႏြးေပးပါဦးဆရာ။
            နတ္ကေတာ္ေတြ လုပ္တဲ့နည္းနဲ႔ မ်က္လွည့္ဆရာေတြ လုပ္တဲ့နည္းဟာ အတူတူပါပဲ။ တကယ္တန္းဆို မ်က္လွည့္ ဆရာေတြက သူတို႔ထက္ေတာင္ သာပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဒီေလာက္ဆို ဘ၀င္က်ေရာေပါ့။

ေလာကီပညာရပ္ေတြကို လူေတြလိုက္စားသင့္ပါသလား။ လိုက္စားသင့္တယ္ဆို ဘယ္လိုလိုက္စားသင့္ပါသလဲ။ တစ္ဦးေကာင္း တစ္ေယက္ေကာင္း လိုက္စားလာတာနဲ႔ အုပ္စုလိုက္ လိုက္စားကာ ဘယ္ဟာပိုေကာင္းႏိုင္ပါသလဲ။
            ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ့္အေျခအေနအေပၚ အေျခခံၿပီး လိုက္စားလိုက လိုက္စားသင့္ပါတယ္။ တကယ္လိုက္စားသင့္တာကေတာ့ အရွိအမွန္ ဓမၼတရားနဲ႔ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ားအားထုတ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ပါ၀င္စားလို႔ ေလာကီပညာလိုက္စားမယ္ ဆိုရင္လည္း အစုအဖြဲ႕နဲ႔ မလိုက္စားသင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ဘာကိုမဆို ကိုယ့္အသိနဲ႔ ကိုယ္ဟာ ကိုယ္လုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါဘဲ။

ေလာကီပညာရပ္ေတြ လိုက္စားမယ္ဆိုရင္ အေျခခံ သိသင့္တဲ့ ဘာသာရပ္ေတြရွိဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ- Psychology; General Science ေနာက္ နကၡတ္ေဗဒင္၊ ဆန္းက်မ္း၊ လကၡဏာ ၿပီးေတာ့ က်င့္ႀကံမႈ စရတာ (ပုတီးစိတ္တာ၊ သမထထိုင္တာ၊ ေယာဂပညာေတြ ေလ့လာဆည္းပူးေလ့က်င့္တာ) စသည္ျဖင့္ . . .။
            ေလာကီပညာ လိုက္စားမယ္ဆိုရင္ “သီလနဲ႔ စရဏ”ဟာ အဓိက ပထမပါ။ သမာဓိ တည္ၾကည္ေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္တာက ဒုတိယပါ။ အဲဒီႏွစ္ခ်က္နဲ႔ တြဲစပ္ၿပီး နည္းစနစ္က်နမႈကို အေလးေပးထားဖို႔ပါပဲ။

အဲဒီလို ေလ့လာလိုက္စားျခင္းအားျဖင့္ အတိုင္းအတာ တစ္ရပ္အထိ ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုရင္ ကာယကံရွင္အတြက္ေရာ သူ႔၀န္းက်င္အတြက္ပါ အက်ိဳးရွိႏိုင္ပါ့မလား။
            ေကာင္းေသာအေၾကာင္း ျပဳလုပ္မွ ေကာင္းေသာအက်ိဳးကို ခံစားရရွိေနတာဟာ သဘာ၀ သေဘာပါ။ ကိစၥတိုင္းမွာ အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ရွိစၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုတီးစိပ္ျခင္း အေၾကာင္းတြင္လည္း အက်ိဳးတရားမ်ား ရွိရမည္မွာ အမွန္ပါ။ အက်ိဳးမရွိဘဲ အေၾကာင္းမရွိႏိုင္သလို၊ အေၾကာင္းမရွိဘဲလည္း အက်ိဳးမေပၚႏိုင္ပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္ မွန္ကန္ဖို႔ေတာ့ လိုပါမယ္။

အဲဒီလိုေလ့လာလိုက္စား က်င့္ႀကံအားထုတ္ၿပီး အတိုင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ေအာင္ျမင္ၿပီဆိုပါစို႕။ ဒီေအာင္ျမင္မႈအေပၚ အေျခတည္ၿပီး “စီးပြားျဖစ္ ျဖစ္ေစ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈ ပံုစံနဲ႔ျဖစ္ေစ” ေငြရွာသင့္ပါသလား။
            အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းႏွင့္ စီးပြားျဖစ္ လံုး၀မလုပ္သင့္ပါ။ ကုသိုလ္အလုပ္ကို အကုသိုလ္အလုပ္နဲ႔ မလဲပါနဲ႔။

ေထာင္ထဲမွာေရာက္သြားတဲ့ ဘုိးေတာ္အတုေတြ ဘာေတြကေတာ့ ေတြ႕ဖူး၊ ျမင္ဖူး၊ ဖတ္ဖူးပါတယ္ဆရာ။ အဲလို ေထာင္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ေဗဒင္ဆရာေတြေရာ ဆရာေတြ႕ဖူးပါသလား။ ေထာင္ထဲမွာ ေဗဒင္ေဟာတဲ့ ဆရာရဲ႕ အေဟာခံရဖူးလား။ မွန္ေရာ မွန္လား။
            ေဗဒင္ကို လူတိုင္းစိတ္၀င္စားပါတယ္။ ေထာင္ထဲေရာက္ေနသူေတြက ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လက္ဆန္းအေဟာသြက္ရင္ ေထာင္ထဲေရာက္သြားလို႔ကေတာ့ မပူပါနဲ႔။ ေဗဒင္ဆရာ ေထာင္ထဲေရာက္ရင္ အေနအစား အလြန္ေခ်ာင္ပါတယ္။ ဗြီအိုင္ပီ စာရင္း၀င္ပါတယ္။ နာမည္ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ အေရးေပးခံရပါတယ္။ တန္းစီ၊ တိုကင္ယူၿပီး ေဗဒင္ေမးရတဲ့ ေရးေဖာ္ ဆရာႀကီး ေထာင္ထဲေရာက္သြားစဥ္က ၀ါဒါကအစ၊ ေထာင္ပိုင္အဆံုး သူတို႔မိသားစုေတြပါ လက္မလည္ေအာင္ ေဟာခဲ့ရတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ေဗဒင္မေမးဖူးပါဘူး . .. . . ။

            တကယ္ေတာ့ မိမိေမးလို ေျပာလိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာ က်န္ရွိေနပါေသးသည္။ မိမိေဆြးေႏြးလိုသမွ်ကို ဆရာကလည္း ရႊင္လန္းတက္ႀကြစြာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြး ရွင္းျပေပးသည္။ တန္ဖိုးႀကီးမားေသာ အခ်ိန္မ်ား . .။ ဆရာက ရႊင္လန္းတက္ႀကြေနေသာ္လည္း ဆရာ့ကို အားနာမိသည္။ ဆရာ့ အသက္က ၆၈ ႏွစ္၊ အရြယ္က ရွိေသးသည္။ ဆရာနားခ်ိန္ကို သည္မွ်အထိ သိမ္းပိုက္ထားဖို႔ မိမိေလာဘမႀကီးသင့္ေတာ့ပါ။ ဆရာ့ဇနီး ႀကီးႀကီးျမကိုလည္း အားနာရသည္။ သို႔ပါ၍ အခ်ိဳ႕ေဆြးေႏြးဆရာမ်ားကို ရင္ထဲမွာပင္ လွ်ိဳထားခဲ့ရသည္။
            ဆရာ့ေက်းဇူးေတြကေတာ့ မိမိအဖို႔ ႀကီးမားၿပီးရင္း ႀကီးမားေနသည္။
            “အမွန္သိမွ အသိမွန္မယ္၊ အသိမွန္မွ အမွန္သိမယ္” ဟူေသာ အမွန္တရားသည္ ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ လို႔ေနသည္။

ေ၀ဒပရိတ္သတ္ႀကီး . . .
“အမွန္သိ အသိမွန္ၾကပါေစ၊ အသိမွန္ အမွန္သိၾကပါေစ”
 . . . ေက်းဇူးမွတ္တမ္း . . .
            ဆရာ့စာေရးခ်ိန္၊ အနားယူခ်ိန္၊ ပရိတ္ရြတ္ခ်ိန္၊ ပုတီးစိတ္ခ်ိန္တို႕ကို ဖဲ့ေခၽြ၍ မိမိသိလိုရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးေပးေသာ ဆရာေက်ာ္ျမသန္း၊ ဆရာ့ဇနီး ႀကီးႀကီးျမ၊ ဆရာ၏ စာအုပ္ေဟာင္းမ်ားကို ရက္အကန္႔အသတ္မရွိ ဖတ္ရႈခြင့္ေပးေသာ န၀ေဒးစာေပ ဥယ်ာဥ္မိသားစု(စံျပ ဖဆပလ)၊ အႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္ၾကာ ဓာတ္ပံုမရိုက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆရာႏွင့္ ႀကီးႀကီးျမတို႔အား ဓာတ္ပံုမွတ္တမ္း ျပဳေပးေသာ မိုးလြင္ဟန္တို႕အား ေ၀ဒမဂၢဇင္းမွတဆင့္ ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူးစြာ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း စာကမၺည္း တင္ပါသည္။
ဟိန္းဆက္ (15-July-97)

ေ၀ဒမဂၢဇင္းအား ဗ်ဴးခြင့္ေပးတဲ့ ဆရာႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အမွန္သိဖို႔အတြက္ အမွန္ေရးမွ ေျပာမွ ျဖစ္ပါမယ္။ ေဗဒင္ဆရာ တခ်ိဳ႕နဲ႕ ေဗဒင္မဂၢဇင္းလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မဂၢဇင္းတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရိုက္သြင္းလိုင္းေၾကာင့္ မီဒီယာေတြေၾကာင့္ ေဗဒင္ေမးပရိသတ္ တခ်ိဳ႕ဟာ ေဗဒင္ပညာအစစ္ကို မသိေတာ့တာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္ဆရာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားပါမယ္။
ေ၀ဒမိသားစု

အထက္မွာက အသီးသီးေက်းဇူးတင္စကားေတြ ေျပာၾကာခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း . . .
 အမွန္သိၿပီး အသိမွန္ေစရန္ ေျဖၾကားေပးခဲ့ပါေသာ ဆရာႀကီးေက်ာ္ျမသန္း အားလည္းေကာင္း၊အသိမွန္ၿပီး အမွန္သိေစရန္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းေပးခဲ့ေသာ ဆရာဟိန္းဆက္အားလည္းေကာင္း၊ အမ်ားဖတ္ရႈခြင့္ ရရွိေစရန္ ေဇာတိသေ၀ဒ မဂၢဇင္းတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ပါေသာ ေ၀ဒမိသားစုအားလည္းေကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ ဤေဆာင္းပါးအား ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ရႈမွတ္သားခြင့္ရရွိေအာင္ တစ္ကူးတက ရွာေဖြယူလာေပးပါေသာ ဆရာႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္ၾကည္ (ေသသ၀ိဇၨာ)အား လည္းေကာင္း အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။
ေမာင္ေအာင္ဟိန္းေအး
http://mmastrolesson.blogspot.com
ဆက္ဖတ္ရန္
ဆက္ဖတ္ရန္>>>

Tuesday, July 17, 2012

သစၥာခံ ဆန္းက်မ္းေဗဒင္ပညာ(အပိုင္း-4)


အားစစ္ေဆးပံု
v  ေဇယ်    ၄မတ္ ေကာင္းအားရွိေသာဌာန                             
v  ၀ရ        ၃မတ္ ေကာင္းအားရွိေသာဌာန
v  လာဘ    ၂မတ္ ေကာင္းအားရွိေသာဌာန
v  ဒြယ       ေကာင္းဆိုး ၂မတ္စီ ၿပိဳင္ေသာဌာန
v  ဗ်ာယ     ၂မတ္ ဆိုးအားရွိေသာဌာန
v  မရဏ    ၃မတ္ ဆိုးအားရွိေသာဌာန
v  ကိစၦ       ၄မတ္ ဆိုးအားရွိေသာဌာန
မူလႏွင့္ ေကာဇာၿဂိဳဟ္တို႔ (၇) ဌာနတြင္ အသီးသီးရပ္တည္ေသာအခါ ဆိုးအား/ေကာင္းအား မည္မွ်ရွိသည္ကို ခြဲျခားသိရွိရန္
v  တိုင္ထိပ္       ၄မတ္ ေကာင္းအားရွိေသာဌာန
v  ျပ                ၃မတ္ ဆိုးအားရွိေသာဌာန
v  တန္းစီး         ၃မတ္ ေကာင္းအားရွိေသာဌာန
v  တန္းကပ္      ၂မတ္ ေကာင္းအားရွိေသာဌာန
v  မႏၵနိစ္          ၂မတ္ ဆိုးအားရွိေသာဌာန
v  တိကၡနိစ္       ၄မတ္ ဆိုးအားရွိေသာဌာန
v  တိုင္ေျခ        ေကာင္/ဆိုးအား ၂မတ္စီ ၿပိဳင္ေနေသာဌာန
ၿဂိဳဟ္စားတိုင္ႏွင့္ သက္ေရာက္တိုင္တို႔တြင္ (၇)ဌာနၿဂိဳဟ္တို႔ ေကာင္းအား ဆိုးအား မည္မွ်ရွိသည္ကို သိရန္။

၇ ဌာနတို႔၏
v  ေဇယ်    ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ တိုးတက္ျခင္း၊ ႀကီးပြားျခင္း၊ ေက်ာ္ၾကားျခင္း
v  ၀ရ        ျမင့္ျမတ္ျခင္း၊ ဂုဏ္ရွိျခင္း၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားျခင္း၊ စုတ္၀င္ျခင္း
v  လာဘ    လာဘ္လာဘ ရရွိျခင္း၊ အေျခအေန တိုးတက္ေကာင္းစားျခင္း
v  ဒြယ       အပူအေအး၊ ႏွစ္ခြသေဘာ၊ မတင္မက်၊ ဆန္႔က်င္မႈ၊ သံသယ
v  ဗ်ာယ     စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဟန္႔အတား
v  မရဏ    ပ်က္စီးျခင္း၊ ေရြ႕လ်ားျခင္း၊ ဆံုးရႈံးျခင္း၊ ကြဲကြာျခင္း
v  ကိစၦ       ေသျခင္း၊ ထိခိုက္ပ်က္စီးျခင္း၊ ျပင္းထန္ဆိုးရြားျခင္း၊ ဆံုးရႈံးနစ္နာျခင္း
            အထက္ပါတို႔မွာ ၿဂိဳဟ္စားတိုင္၊ သက္ေရာက္တိုင္၊ ဒသာတိုင္တို႔တြင္ ရွိေသာ အဓိကၿဂိဳဟ္မ်ားကို ကပ္လ်က္ရွိေသာ ကပ္ၿဂိဳဟ္မ်ားျဖင့္ ေဟာေျပာရန္ အဓိကၿဂိဳဟ္မ်ားကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရန္ ျဖစ္သည္။

Text Box: ၿဂိဳဟ္စားတိုင္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ ကပ္ၿဂိဳဟ္အျဖစ္ (မူလတိုင္)ႏွင့္ ညွိ။
သက္ေရာက္တိုင္ ဒသာတိုင္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ ကပ္ၿဂိဳဟ္အျဖစ္ (ေကာဇာတိုင္)ႏွင့္ ညွိ။

         



တိုင္ထိပ္             ၀င္ျခင္း၊ အက်ိဳးရွိျခင္း၊ ေကာင္းက်ိဳးျပဳျခင္း၊ လွ်င္ျမန္ျခင္း။
ျပ                      ထြက္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း၊ အက်ိဳးမဲ့ျခင္း၊ ထိခိုက္ျခင္း၊ ဖ်ားနာျခင္း။
တန္းစီး               ၀င္ျခင္း၊ အက်ိဳးရွိျခင္း၊ ေကာင္းက်ိဳးျပဳျခင္း။
တန္းကပ္            ၀င္ၿပီးထြက္ျခင္း၊ သာမန္ေကာင္းက်ိဳးျပဳျခင္း၊ တေျဖးေျဖးျဖစ္ျခင္း။
မႏၵနိစ္                ထြက္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း၊ အက်ိဳးမဲ့ျခင္း၊ ထိခိုက္ဖ်ားနာျခင္း။
တိကၡနိစ္             ျပင္းထန္ဆိုးရြားျခင္း၊ ေသေၾကပ်က္စီးျခင္း၊ ရုတ္ခ်ည္းျဖစ္ျခင္း။
တိုင္ေျခ              ယာယီအားႀကီးျခင္း၊ တာရွည္ျခင္း၊ ၾကာျခင္း၊ ေလးထိုင္းျခင္း၊ ထြက္ၿပီး၀င္ျခင္း။
            အထက္ပါ ၿဂိဳဟ္စားသက္ေရာက္ႏွင့္ ဒသာတိုင္မ်ား၏ အေျခခံသဘာ၀မ်ားႏွင့္ မူလ၊ ေကာဇာတိုင္တို႔မွ အေျခခံ သဘာ၀မ်ားကို ေပါင္းစပ္ၿပီးမွ အေဟာယူဆပံု၊ နိမိတ္ယူဆပံု အေသးစိတ္ကို ဆက္လက္ ေဖာ္ထုတ္ရေလသည္။
            မူလတိုင္မွလာေသာ ၿဂိဳဟ္စားတိုင္ကို မည္သည့္ၿဂိဳဟ္မ်ား ေကာင္းအား ဆိုးအား ဧကန္ အေနကန္သေဘာသည္ ထိုၿဂိဳဟ္စားေသာ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အက်ိဳးအျပစ္ ကိန္းႀကီးျဖစ္ပါသည္။
            ေကာဇာတိုင္မွလာေသာ သက္ေရာက္တိုင္ကို မည္သည့္ၿဂိဳဟ္မ်ား ေကာင္းအား၊ ဆိုးအား၊ ဧကန္၊ အေနကန္ သေဘာမ်ားသည္ ဇာတာရွင္ ယခုၾကည့္ဆဲ ပစၥကၡ ေရာက္ရွိေနေသာ သက္ေရာက္ဒသာကာလအတြင္း အက်ိဳးအျပစ္မ်ားကို သိႏိုင္ေစသည့္ နိယာမ ကိန္းမ်ားပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
            ဤကဲ့သို႔ ၿဂိဳဟ္တိုင္မ်ားႏွင့္ ညွိႏိႈင္းဆံုးျဖတ္ျခင္းသည္ သဘာ၀တရားအတိုင္း ဓါတ္တို႔ ၿဂိဳဟ္တို႔၏ အလိုက် ကိန္းခန္းမ်ား ျဖစ္ရာ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္ၾကသျဖင့္ ဓါတ္ခိုက္ျခင္းး၊ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾကရေလသည္။
            ထိုကိန္းခဏ္းတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနထုိင္ျခင္းသည္ ဆန္း၀င္၍ ေအာင္ျမင္၏။ ထိုကိန္းခန္းတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီျခင္းမရွိလွ်င္ ဆန္းက်င္၍ ဆံုးရႈံးနစ္နာျခင္း ပ်က္စီးျခင္းတို႔ကို ေဟာေလသည္။ သဘာ၀အတိုင္း အလိုအေလ်ာက္ ဆန္း၀င္ျခင္းကို ေကာင္းေသာနိမိတ္ဟု ယူဆ၍ ကံေကာင္းသည့္သူ၊ ေအာင္ျမင္မည့္သူဟု သိရာ၏။ သဘာ၀အတိုင္း အလိုအေလ်ာက္ဆန္းက်င္ျခင္းကို မေကာင္းေသာနိမိတ္ဟု ယူဆ၍ ကံဆိုးမည့္သူ ပ်က္စီးထိခိုက္မည့္သူဟု သိရာ၏။
            ကိန္းခန္းတို႔ကို အတတ္မုခ်ဟု မယူဆႏိုင္သျဖင့္သာ ေဗဒင္တိုင္းတြင္ ေရွာင္ရန္ႏွင့္ ေဆာင္ရန္ ရွိရ၏။ ျပဳျပင္ယူေသာ ယၾတာရွိရ၏။ ထိုကိန္းခဏ္း အစစ္အမွန္တို႔ကို သိသျဖင့္သာ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြားတို႔ကို ရရွိေစရန္ စီရင္ႏိုင္ေပေတာ့၏။
တနလၤာသား ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္စား၍ စေနသို႔ သက္ေရာက္စဥ္ . .














မူလ
ေကာဇာ

ၿဂိဳဟ္စား

သက္ေရာက္

Ø  အဂၤါၿဂိဳဟ္ စက္လုပ္ငန္း၊ ေဆးလုပ္ငန္း၊ စာအုပ္လုပ္ငန္း စသည္လုပ္ကိုင္လိုေသာ္ . .
Ø  စေနၿဂိဳဟ္ နာရီ၊ ထီး၊ အထည္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္လိုေသာ္ . .
Ø  အေျခခံအားျဖင့္ ၿဂိဳဟ္စားတိုင္တြင္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ကို မူလတိုင္မွ ၀ရ ဌာနရွိ တနလၤာၿဂိဳဟ္သည္ မႏၵနိစ္ဌာနတြင္ ကပ္လွ်က္ရွိသည္။ ၂မတ္ ဆိုးေသာဌာနတြင္ ၃မတ္ေကာင္းေသာ ၿဂိဳဟ္ကပ္၍ ၁မတ္ေကာင္း၏။
Ø  ယခုသက္ေရာက္တြင္ တိကၡနိစ္ရွိ အဂၤါၿဂိဳဟ္ကို ေကာဇာတိုင္မွ ကိစၦဌာနရွိ စေနၿဂိဳဟ္ကပ္လွ်က္ရွိသည္။ ၄မတ္ဆိုးေသာဌာနတြင္ ၄မတ္ဆိုးေသာ ၿဂိဳဟ္ကပ္၍ ၈မတ္ဆိုး၏။
            ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံၿဂိဳဟ္စား ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္သက္ ၁၇ ႏွစ္အတြင္း ေကာင္းအား တမတ္သာရွိေသာ အဂၤါၿဂိဳဟ္ အလုပ္သည္ ယခုလုပ္ကိုင္လိုေသာ ကာလအတြင္း ဆိုးအား ၈မတ္ရွိရာ ၇မတ္ဆိုးက်ိဳးေပးမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႀကီးအက်ယ္ ဆံုးရႈံးနစ္နာမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ ေသခ်ာသည္။
            (ကိန္းပ်က္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ကို ဆက္ဆံပတ္သက္ေသာ္ ဆံုးရႈံးနစ္နာမည္၊ ထိခိုက္မည္။ မဆက္ဆံ မပတ္သက္ေသာ္ နိမိတ္ဆိုးမ်ား အလိုလိုေပၚေပါက္ဆန္းက်င္ပါမွ ထိခိုက္နစ္နာမည္။ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ ယၾတာေခ်ျခင္းမ်ား ျပဳႏိုင္သည္။)
            စေနၿဂိဳဟ္ကိုၾကည့္လွ်င္ အေျခခံအားျဖင့္ ၿဂိဳဟ္စားတိုင္တြင္ စေနၿဂိဳဟ္ကို တိုင္ထိပ္တြင္ မူလတိုင္မွ ေဇယ်ဌာနရွိ ေသာၾကာၿဂိဳဟ္က ကပ္လွ်က္ရွိ၏။ (၄မတ္အား ေကာင္းေသာဌာနတြင္ ၄မတ္အား ေကာင္းေသာၿဂိဳဟ္ကပ္၍ ၈မတ္ ေကာင္း၏။
            ယခု သက္ေရာက္တိုင္တြင္ ျပဌာနတြင္ ရွိေသာ စေနၿဂိဳဟ္ကို ေကာဇာတိုင္မွ မရဏၿဂိဳဟ္ ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္ကပ္လွ်က္ရွိ၏။ (၃မတ္ဆိုးေသာဌာနတြင္ ၃မတ္ဆိုးေသာၿဂိဳဟ္ကပ္၍ ၆မတ္ဆိုး၏။
            ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံၿဂိဳဟ္စား ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္သက္ ၁၇ ႏွစ္အတြင္း စေနၿဂိဳဟ္သည္ ၈မတ္ ေကာင္းအားရွိရာ ယခုလုပ္ကိုင္လိုေသာ ကာလအတြင္ ၆မတ္ဆိုးလွ်က္ရွိသျဖင့္ ၂မတ္မွ်သာ ေကာင္းက်ိဳးေပးႏုိင္သည္။
            ယခုကာလမွာ ေကာဇာတိုင္တြင္ ေမြးနံ တနလၤာၿဂိဳဟ္သည္ (လာဘ) ဣ႒ ဌာနတြင္ရွိ၏။ ေရာက္ေနသည္မွာ သက္ေရာက္ စေနၿဂိဳဟ္ျဖစ္၍ (ကိစၥ) အနိ႒ ဌာနတြင္ ရွိ၏။ ဣ႒ အစ၊ အနိ႒ အဆံုးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစတြင္ ေကာင္းသလိုရွိေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ ထိခိုက္နစ္နာျခင္း၊ ဆံုးခန္းတိုင္ မေရာက္ျခင္းမ်ား၊ တဇြတ္ထိုး လုပ္မိမႈမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားကို သတိထားရမည္။ ထို႔အျပင္ အေျခခံၿဂိဳဟ္စားတိုင္၌ တနလၤာၿဂိဳဟ္ ေမြးနံၿဂိဳဟ္သည္ တိကၡနိစ္ ဌာနတြင္ ရပ္တည္လွ်က္ ရွိေသာေၾကာင့္လည္း အဆိုးကို အေကာင္းထင္တတ္ျခင္း၊ အယူအဆ အဆံုးအျဖတ္မ်ား လြဲမွားခၽြတ္ယြင္းျခင္း တို႔ကိုေဟာရပါမည္။
ေဗဒင္ေမးရန္လာေသာေန႔သည္ ၎ကာယကံရွင္၏ ေမြးေန႔သေဘာကဲ့သို႔ ထား၍ စစ္ေဆး ေ၀ဘန္ ေဟာေျပာရမည္။

ၿဂိဳဟ္                       အဇၥ်တၱနာမ္                အိမ္တြင္းေရး                     ကိုယ္အဂၤါၿဂိဳဟ္
တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္                  စိတ္                               အဖ၊ အစ္ကိုႀကီး                        အရိုး
တနလၤာၿဂိဳဟ္                   လႈပ္ရွားေသာသေဘာ         အမိ၊ အမႀကီး                            ေသြး
အဂၤါၿဂိဳဟ္                        ခြန္အားအစြမ္း                  လင္သား၊ ညီ၊ ညီမ                     ျခင္ဆီ
ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္                     အသံ                             သားသမီး                                 အေရ
ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္            ပညာဥာဏ္                      ဆရာ                                      အဆီခဲ
ေသာၾကာၿဂိဳဟ္                 ရမၼက္ဆႏၵ                       မယား                                     သုတ္ေသြး
စေနၿဂိဳဟ္                        ပူပန္ျခင္း                         ေက်းကၽြန္                                အေၾကာ

Ø  ေအာင္ဆုလည္းပြား ၿဂိဳဟ္ေယာက္်ား၊ ေျခသြားထိန္းရ ၿဂိဳဟ္မိန္းမ။
Ø  ေအာင္ထြန္းစံရာ ၿဂိဳဟ္လက္်ာ၊ ေကလာျပႆဒ္ လက္၀ဲမွတ္။
Ø  ေခၽြဆြတ္သိမ္းယူ ယာယီယူ၊ အင္တူလက္မွ် နဂိုပ။

            အထက္၌ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ၿဂိဳဟ္ပရိယာယ္မ်ားမွာ ေမြးဇာတာ မဟာဘုတ္တြင္ ေကာင္းေသာၿဂိဳဟ္ ဆိုးေသာၿဂိဳဟ္ တို႔ေၾကာင့္ အက်ိဳးအျပစ္ကို ေ၀ဘန္စီစစ္ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ပရိယာယ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သက္ေရာက္တိုင္ ဒသာတိုင္တြင္ အဓိက အေဟာတိုင္၌ အသံုးျပဳသည့္ ၿဂိဳဟ္ပရိယာယ္မ်ားႏွင့္ အနည္းငယ္ ကြဲျပားပ္သည္။ အဓိက အေဟာတိုင္မ်ားတြင္ ေဟာေျပာရန္အတြက္ျဖစ္ေသာ ကာလအေဟာၿဂိဳဟ္တို႔၏ ပရိယာယ္မ်ားမွာ ပညတ္အေခၚအေ၀ၚ အသံထြက္ကို မူတည္၍ ပူျခင္း၊ ဆန္းအဂၤါၿဂိဳဟ္ျဖင့္ ပရိယာယ္ ခြဲျခားျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ဆန္းဒသာတိုင္မ်ားမွ ပရိယာယ္
တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္      - အိုး၊ အစ္၊ အုန္း၊ အိမ္၊ အင္း၊ အထက္လူႀကီး၊ အဘိုး၊ အဘြား၊ အိမ္ေထာင္၊ အိမ္ခန္း၊ အိပ္ယာ၊ အလုပ္အကိုင္
တနလၤာၿဂိဳဟ္       - ကား၊ ေက်ာက္၊ ေငြ၊ ေက်ာင္း၊ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း၊ ခ်စ္သူ၊ အလွဴ၊ မဂၤလာ၊ ေျခ၊ ေခါင္း၊ ခါး၊ ေၾကာင္၊ ၾကက္၊ ကၽြဲ၊ ေခြး
အဂၤါၿဂိဳဟ္            - မုဆိုးဖို၊ မုဆိုးမ၊ ေအာက္လက္ငယ္သား၊ အစာ၊ အဆိပ္၊ အဂၤါခ်ိဳ႕ယြင္းသူ၊ သူေတာင္းစား၊ လက္စြပ္၊ စိန္၊ စက္၊ စာအုပ္၊ ေဆး၊ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ စုန္းမ၊ ရြာသူ၊ ပညာသည္
ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္         - ေျခေလးေခ်ာင္း သတၱ၀ါ၊ လင္၊ လက္၊ ၀မ္း၊ ရင္၊ ေရႊ၊ ေလွ၊ လွည္း၊ ဘုရား၊ ရွင္သီ၀လိ၊ ဓါတ္ေတာ္၊ ေရဒီယို၊ ဂ၀ံရုပ္
ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္   - မိန္းမ၊ ေျမ၊ ျမင္း၊ ျမ၊ ပညာေရး၊ ေပါင္၊ ပါး၊ မွဲ႕၊ အမာရြတ္၊ ပ်ားရည္၊ ပ်ားစြဲ၊ မႈိေပါက္၊ မီးဖို၊ ဖ်ာ
ေသာၾကာၿဂိဳဟ္     - သဲ၊ သြပ္၊ သံ၊ အေတာင္ေပါက္သတၱ၀ါ၊ သားခ်င္း၊ သြား၊ သစ္ပင္၊ ခရီးယာယီ၊ ေသြး၊ မယား
စေနၿဂိဳဟ္            - ေတာင္ပို႔၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိန္းမ၊ မီးေနသည္၊ မီး၊ အပူေသာက၊ အမႈအခင္း၊ တရားတေပါင္၊ နာရီ၊ ေဖာင္တိန္၊ ထီး၊ ဒါး၊ ဘိနပ္၊ လံုခ်ည္၊ ဘီဒို၊ ေသတၱာ၊ ထီ၊ ထီေပါက္ျခင္း၊ ေျမြ၊ ခိုးကိန္း၊ ခိုးမႈ

မူလအေဟာၿဂိဳဟ္မ်ား
                        မူလသည္ ေကာဇာႏွင့္ ခ်ိန္ဆယူႏိုင္သည္။ မူလအေဟာ ယူဆပံုမ်ား ပိုင္ႏိုင္ရန္အတြက္
(က) အေျခခံၿဂိဳဟ္ပရိယာယ္မ်ား
(ခ)  မူလမဟာဘုတ္အယူအဆ
(ဂ)  ရုပ္လကၡဏာ
(ဃ) နာမည္အဂၤါၿဂိဳဟ္ တို႔ကို ေလ့လာရမည္။

သက္ရွိသက္မဲ့ ခြဲျခားခန္း
ေအာင္ပ၊ ကုလား၊ ေဆြသား၊ ေတာ္ရင္း                       - အျပင္မိတ္၊ အပမိတ္၊ ယာယီမိတ္
ဦးသာ၊ စိန္ပန္း၊ ဒန္းလွ၊ ကိုရွာ                                  - အတြင္းမိတ္၊ အိမ္ေထာင္မိတ္၊ ၿမဲေသာမိတ္
အေႏၱာ၊ ဂေဗၻ၊ စေရ၊ ၀ံေသ                                       - ဓါတ္ဖက္ၿဂိဳဟ္
ဦးညိဳ၊ ေခမာ၊ သူတ၊ ေ၀ရီ                                       - အျပင္ရန္၊ အပရန္၊ ယာယီရန္

အျပင္                = ယာယီသေဘာ၊ အျပင္မွ ျဖစ္ေသာသေဘာ
အတြင္း              = ၿမဲေသာသေဘာ၊ အတြင္းမွ ျဖစ္ေသာသေဘာ
မိတ္                   = ေကာင္းအားကို ပိုေစသည္။ လြယ္ကူ ေခ်ာေမာသည္။
ရန္                    = ဆိုးအားကို ပိုေစသည္။ ခက္ခဲ ပင္ပန္းသည္။
မိတ္ပ်က္ရန္         = လြယ္ရာမွ ခက္သည့္သေဘာ၊ ေကာင္းရာမွ ဆိုးသည့္သေဘာ။
ရန္ပ်က္မိတ္         = ခက္ခဲရာမွ လြယ္ကူလာသည့္သေဘာ၊ ဆိုးရာမွ ေကာင္းလာသည့္ သေဘာ။
Ø  အေႏၱာ စေရ ပါပဓါတ္မ်ားသည္ မိန္းမ၌ သက္ရွိ၊ ေယာက္်ား၌ သက္မဲ့
Ø  ေတာအန္၊ ေရစ ဟုအျပန္အားျဖင့္ေတြ႕လွ်င္ က်ား၌ သက္ရွိ၊ မ၌ သက္မဲ့
Ø  ဂေဗၻ ၀ံေသ ေသာမဓါတ္မ်ားသည္ က်ား၌ သက္ရွိ၊ မ၌ သက္မဲ့
Ø  ေဘဂဗ္ ေသ၀ံ ဟု အျပန္အားျဖင့္ေတြ႕လွ်င္ က်ား၌ သက္မဲ့၊ မ၌ သက္ရွိ

Ø  ေသာမၿဂိဳဟ္ခ်င္းတြဲေသာ ဥဒါသိန္      - က်ား၌ သက္ရွိ၊ မ၌ သက္မဲ့
Ø  ေသာမေရွ႕သြား ဥဒါသိန္        - က်ား၌ သက္ရွိ၊ မ၌ သက္မဲ့
Ø  ပါပၿဂိဳဟ္ခ်င္းတြဲေသာ ဥဒါသိန္ - က်ား၌ သက္မဲ့၊ မ၌ သက္ရွိ
Ø  ပါပေရွ႕သြား ဥဒါသိန္             - က်ား၌ သက္မဲ့၊ မ၌ သက္ရွိ
အနီးအေ၀း
အဓိကအေဟာၿဂိဳဟ္ကို ကပ္လွ်က္ရွိေသာ ကပ္ၿဂိဳဟ္သည္ ပါပ ပါပခ်င္း၊ ေသာမ ေသာမခ်င္း ကပ္လွ်က္ရွိပါက အနီးအနား တစ္ရပ္ထဲမွာ၊ တစ္ဌာနထဲမွ ျဖစ္သည္။ အတူေန အနီးသေဘာကိုယူ။
ေသာမႏွင့္ပါပ၊ ပါပႏွင့္ေသာမ ကပ္လွ်က္ရွိပါက အေ၀း၊ တစ္ရပ္တစ္ေက်း၊ စိမ္းေသာေနရာမွ၊ စိမ္းေသာသူကို ယူပါ။
Ø  ေသာမ ေသာမခ်င္းကပ္လွ်င္   - အတူေနသူ၊ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာကဲ့သို႔ေသာသူ၊ အတြင္းပစၥည္း
Ø  ပါပ ပါပခ်င္းကပ္လွ်င္            - လူမ်ိဳးတူ
Ø  ေသာမ ပါပကပ္လွ်င္             - လူမ်ိဳးတူ၊ လူစိမ္း
Ø  ပါပ ေသာမ ကပ္လွ်င္            - လူမ်ိဳးကြဲ၊ လူစိမ္း

လူတိရိစၦာန္ ခြဲျခားခဏ္း
            သက္ရွိဟု သတ္မွတ္ရေသာ အဓိက အေဟာၿဂိဳဟ္ကို ကပ္လွ်က္ရွိေသာ ၿဂိဳဟ္သည္ ေကာဇာတိုင္တြင္ (ေဇယ်၊ ၀ရ၊ လာဘ) ျမတ္ေသာ ဌာနၿဂိဳဟ္မ်ား ကပ္ပါက (၀ါ) အထက္ၿဂိဳဟ္မ်ား ကပ္ပါက လူကိုေဟာရ၏။
            ေအာက္ၿဂိဳဟ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဗ်ာယ၊ မရဏ၊ ကိစၥၿဂိဳဟ္မ်ားကပ္ပါက တိရစၦာန္ (သို႔မဟုတ္) မခ်စ္ခင္၊ အႏွစ္သက္ေသာ ယုတ္နိမ့္ေသာ သူကို ေဟာရမည္။
            မိတ္ၿဂိဳဟ္၊ ဓါတ္ဖက္ၿဂိဳဟ္ျဖစ္၍ အထက္ၿဂိဳဟ္ကပ္လွ်င္ အပ်ိဳ၊ လူပိ်ဳ (က်ား၊ မ ခြဲယူပါ) ျဖစ္သည္။
မိတ္ၿဂိဳဟ္၊ ဓါတ္ဖက္ၿဂိဳဟ္ကိုပင္ ေအာက္ၿဂိဳဟ္ျဖစ္ေသာ (ဗ်ာယ၊ မရဏ၊ ကိစၦ) တစ္ခုခုကပ္ပါက (အအို) ျဖစ္သည္။
ရန္ၿဂိဳဟ္၊ ဥဒါသိန္ၿဂိဳဟ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေစကာမူ အထက္ၿဂိဳဟ္ကပ္လွ်င္ လူဟုပင္ ယူဆႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ရန္ၿဂိဳဟ္တြင္ အထက္ၿဂိဳဟ္ကပ္ပါက (မုဆိုးဖို၊ မုဆိုးမ) ဟု ယူရမည္။ ဥဒါသိန္တြင္ အထက္ၿဂိဳဟ္ကပ္ပါက (အပ်ိဳႀကီး၊ လူပ်ိဳႀကီး) ဟုယူရမည္။
၎ရန္ႏွင့္ ဥဒါသိန္တြင္ ေအာက္ၿဂိဳဟ္ကပ္ပါက တိရိစၦာန္ကို ယူရမည္။

ဆက္ရန္ . .
ဆရာမင္းေက်ာ္ေဇာ္
ဆက္ဖတ္ရန္
ဆက္ဖတ္ရန္>>>